Κινεζοειδές χοιρινό με λαχανικά

Κινεζοειδές χοιρινό με λαχανικά

Προσθήκες από “εξωτικές” κουζίνες: η Πιπερόριζα

Είναι καλό να επιμένουμε στη γνησιότητα της ελληνικής, μεσογειακής κουζίνας η οποία εμπλουτίζεται με διάφορες παραλλαγές των παραδοσιακών πιάτων. Παράλληλα όμως παρατηρώ πως το καθημερινό μας τραπέζι γίνεται όλο και πιο διεθνές καθώς η διαθεσιμότητα πρώτων υλών από κουζίνες άλλων λαών έχει αυξηθεί σημαντικά.  Εξάλλου κύριο χαρακτηριστικό της εποχής μας είναι η εύκολη πρόσβαση στην πληροφορία αλλά και η πολυπολιτισμική συνύπαρξη το οποίο δημιούργησε την ευχέρεια και τη δυνατότητα για πειραματισμούς σε νέες γεύσεις.

Κατά βάθος απολαμβάνω τη ψευτοσύγκρουση με τη μαμά μου που θα προκύψει από απαντήσεις μου ότι «σήμερα θα μαγειρέψω χοιρινό με τζίντζερ και σόγια σος» και εκείνη θα διαφωνήσει τάχα μου με τις επιλογές μου ότι « πάει, χάνεται η καθαρότητα της ελληνικής κουζίνας». Οφείλω βέβαια να προσθέσω ότι και εκείνη ουκ ολίγες φορές έχει πειραματιστεί με καινούριες γεύσεις και νέα υλικά γι΄αυτό και απολαμβάνω ενδόμυχα ακόμα περισσότερο τη στιγμή που από μόνη της θα μου πει «αγόρασα ρίζα τζίντζερ, ο μανάβης έφερε, του το ζητάνε οι Κινέζοι» και θα συνεχίσει ρωτώντας με «αλήθεια, εσύ πώς το χρησιμοποιείς;»

Το τζίντζερ

Το τζίντζερ κατάγεται από την Ινδία και την Κίνα και στη συνέχεια η καλλιέργεια του διαδόθηκε στην ανατολική Αφρική και στην Καραϊβική.  Έχει πάρει το όνομά του από την σανσκριτική λέξη stringa-vera που σημαίνει «με ένα σώμα όπως το κέρατο», δηλαδή όπως τα κέρατα των ελαφιών και η ελληνική του ονομασία είναι πιπερόριζα.

Το τζίντζερ έπαιζε σημαντικό ρόλο στην Ιατρική των Κινέζων για πολλούς αιώνες και έχει αναφερθεί στα συγγράμματα του Κονφούκιου. Έχει αναφερθεί επίσης στο Κοράνι το οποίο αποδεικνύει πως ήταν γνωστό στις Αραβικές χώρες από το 650 μ.Χ. περίπου. Ήταν επίσης ένα από τα πρώτα μπαχαρικά γνωστά στη Δυτική Ευρώπη από τον 9ο αι. μ.Χ. και είχε γίνει αρκετά δημοφιλές ώστε να συμπεριλαμβάνεται στο καθημερινό τραπέζι μαζί με το αλάτι και το πιπέρι. Στις αγγλικές παμπ, τον 19ο αι. οι barmen τοποθετούσαν στα τραπέζια μικρά δοχεία με σκόνη τζίντζερ για να ρίξουν οι θαμώνες στην μπύρα τους. Από αυτή τη συνήθεια δημιουργήθηκε και η τζιτζιμπύρα. Τη τζιτζιμπύρα στην Ελλάδα τη βρίσκουμε και ως τοπικό προϊόν της Κέρκυρας η παρασκευή της οποίας υιοθετήθηκε από τους Άγγλους όταν ήταν υπό Αγγλική κυριαρχία μεταξύ 1815 και 1864.

Το τζίντζερ το συναντάμε φρέσκο αλλά και ξερό συνήθως σε μορφή σκόνης. Το φρέσκο τζίντζερ έχει μια φλούδα σε απαλό καφέ, μπεζ χρώμα και στο εσωτερικό του απαλό κίτρινο χρώμα με τη χαρακτηριστική πικάντικη και γλυκιά αλλά συγχρόνως όξινη γεύση του. Για την καλλιέργειά του απαιτείται ένα τροπικό κλίμα με περίοδο συχνών βροχοπτώσεων που ακολουθείται από καυτή εποχή ξηρασίας.

Το τζίντζερ συγκαταλέγεται στα αφροδισιακά τρόφιμα, έχει αναφερθεί στο Kama Sutra και στα νησιά του Νότιου Ειρηνικού λέγεται πως χρησιμοποιείται για να “αποκτήσουν την αγάπη μιας γυναίκας”. Ίσως επίσης πολλοί θα έχετε προσέξει ότι περιέχεται και ως ένα από τα συστατικά σε συσκευασίες πολυβιταμινών για τόνωση και ενέργει που πωλούνται στα φαρμακεία. Στις Φιλιππίνες το μασάνε για να απομακρύνουν τα κακά πνεύματα αλλά και ως καταπραϋντικό για τον πονόλαιμο, ενώ στην Αγγλία λόγω της εφιδρωτικής του ιδιότητας χρησιμοποιήθηκε ως φάρμακο για την πανούκλα.

Το τζίντζερ είναι επίσης γνωστό για τις χωνευτικές του ιδιότητες καθώς βοηθάει στην αύξηση παραγωγής του σάλιου και των πεπτικών υγρών. Βοηθάει δηλαδή στην ανακούφιση από τη δυσπεψία αλλά και στη διάρροια και σε κράμπες από το στομάχι. Χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία της ναυτίας, της πρωινής ναυτίας για τις έγκυες και έχει διαπιστωθεί πως είναι αποτελεσματικό όσο και η δραμαμίνη χωρίς να προκαλεί υπνηλία. Οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του τζίντζερ βοηθάνε στην ανακούφιση από του πόνους που συνδέονται με την αρθρίτιδα, τους ρευματισμούς και τους μυϊκούς σπασμούς. Οι θεραπευτικές ιδιότητες του τζίντζερ συνεχίζονται στην ενίσχυση της καλής κυκλοφορίας του αίματος, στην απομακρυνση τοξινών από το σώμα, στον καθαρισμό των εντέρων και των νεφρών καθώς και στην αποβολή του φλέγματος από τους πνεύμονες.

  • Xρησιμοποιείται τόσο στη μαγειρική όσο και στη ζαχαροπλαστική, κυρίως σε κέικ, κουλουράκια και μπισκότα.
  • Εκτός από συστατικό της τζιτζιμπύρας μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ζεστά ροφήματα ως τσάι.
  • Στην Ασιατική κουζίνα το τζίντζερ χρησιμοποιείται συνήθως φρέσκο, τριμμένο ή κομμένο σε πολύ μικρά κομμάτια και θεωρείται ένα από τα απαραίτητα υλικά της μαγειρικής τους.
  • Το φρέσκο τζίντζερ μπορούμε να το φυλάξουμε στο ψυγείο για πολλές μέρες εως και βδομάδες.

Κινεζοειδές χοιρινό με λαχανικά και τζίντζερ

για 4 άτομα – απαιτούμενος χρόνος: 45 λεπτά

Υλικά:

  • 800 γρ. χοιρινό σε μικρά κομμάτια
  • 1 ξερό κρεμμύδι
  • 1-2 φρέσκα κρεμμυδάκια
  • 1 κ.σούπας φρέσκο τζίντζερ
  • 1 κόκκινη πιπεριά
  • 1-2 σκελίδες σκόρδου
  • πιπέρι
  • 3 κ.σούπας ξύδι μπαλσάμικο
  • 3 κ.σούπας σόγια σος
  • 1/3 φλ.τσαγιού ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

  1. Ψιλοκόβουμε τα λαχανικά μας. Το φρέσκο κρεμμυδάκι σε ροδέλες, το κρεμμύδι και το σκόρδο ψιλοκομμένο, το τζίντζερ τριμμένο στη χοντρή πλευρά του τρίφτη εφόσον το έχουμε καθαρίσει από τη φλούδα του και το καρότο και την πιπεριά τα κόβουμε σε μπαστουνάκια.
  2. Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε ένα μεγάλο τηγάνι και σωτάρουμε το κρέας να ροδίσει καλά από όλες τις πλευρές και να πιεί τα υγρά του.
  3. Προσθέτουμε τα λαχανικά και συνεχίζουμε το σωτάρισμα για 3-4 λεπτά ακόμα ανακατεύοντας.
  4. Σβήνουμε με το μπαλσάμικο και αφήνουμε για 1 λεπτό.
  5. Προσθέτουμε τη σόγια σος και ανακατεύουμε.
  6. Ρίχνουμε λίγο ζεστό νερό από το βραστήρα (περίπου μισό φλ.τσαγιού), μισοσκεπάζουμε το τηγάνι και αφήνουμε το φαγητό μας να μαγειρευτεί για 20-25 λεπτά  ή μέχρι να μαλακώσει καλά το κρέας μας  και να μελώσουν τα λαχανικά μας.
  7. Σερβίρουμε με ρύζι μπασμάτι.
  • Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε αλάτι στο φαγητό. Yπάρχει αρκετό στη σόγια σος.
  • Ο απαιτούμενος σχετικά λίγος χρόνος για το φαγητό οφείλεται στο ότι έχουμε κόψει όλα τα υλικά  μας σε μικρά κομμάτια το οποίο βοηθάει στο γρήγορο μαγείρεμα.
  • Το καταλληλότερο σκεύος για το μαγείρεμα τέτοιου είδους φαγητού θεωρείται το γουόκ. Εάν όμως δεν διαθέτουμε μπορούμε άνετα να το αντικαταστήσουμε με ένα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι.

Ετικέτες: , , ,

7 σχόλια

  1. Sugarenia

    Κάνω μια παρόμοια συνταγή όποτε υπάρχει όρεξη για κινέζικο, είναι πραγματικά πολύ καλό.

    Να σημειώσω γιατί το βλέπω στην εικόνα, η σόγια σος της Heinz είναι από τις χειρότερες που έχω δοκιμάσει 🙁

    Σκέτο σιρόπι.

    1. dimiche

      Συμφωνώ και γω με το μαρινάρισμα του κρέατος, και μάλιστα
      αντί για απλό ξύδι, θα προτιμούσα ένα καλό μπαλσάμικο.

      Όπως και να έχει ένα τέτοιο πιάτο, έστω και “κινεζοειδές”
      είναι πάντα ευπρόσδεκτο από φίλους και την οικογένεια.

  2. Pingback: Νουντλς με ψαρονέφρι | delightful area

Σχολιάστε

Your email address will not be published. Required fields are marked *