Η Μονοκατοικία
Μεγάλωσα σε μονοκατοικία με κήπο και μια μεγάλη αυλή που στα παιδικά μου μάτια φάνταζε ακόμα μεγαλύτερη. Η αυλή ήταν περιτριγυρισμένη από φυτά και γλάστρες και κάθε φορά που η μπάλα έπεφτε πάνω σε κάποια από αυτές αναρωτιόμασταν αγχωμένοι ποια μαμά θα βγει να μας κάνει παρατήρηση. Το πέτρινο τραπέζι στη μια άκρη της φιλοξενούσε γύρω του το κουβεντολόι μας αλλά και πάνω του κάθε λογής performance επίδειξης συνήθως τραγουδιστικού ταλέντου της αδερφής μου και των φίλων μας. Μου άρεσε πολύ να σκαρφαλώνω στη μουσμουλιά τα μεσημέρια την ώρα που οι άλλοι κοιμόντουσαν και να διαβάζω το βιβλίο μου.
Η Μονοκατοικία στο Χαλάνδρι διαθέτει έναν από τους ωραιότερους κήπους που έχω δει ποτέ σε εστιατόριο και λόγω του ότι φάγαμε καλά, ξαναπήγαμε πρόσφατα, αυτή τη φορά πια στο εσωτερικό του μαγαζιού το οποίο έχει διατηρήσει την αρχική διαρρύθμιση του σπιτιού και ο χώρος χωρίζεται σε δωμάτια. Στο δωμάτιο που φάγαμε, εκ πρώτης όψεως μας φάνηκε ότι θα ήταν προτιμότερο να υπήρχε ένα τραπέζι λιγότερο γιατί ο χώρος έδειχνε πηγμένος αλλά με τη συντροφιά της παρέας μας κάτι τέτοιο ξεχάστηκε πολύ γρήγορα. Το μόνο πράγμα που ξένισε όλους μας ήταν η επιλογή διακοσμητικής παρέμβασης πάνω στο τραπέζι, ένα βαζάκι με κορδέλες που δεν έδειχνε να προσδίδει κατι όμορφο ή ευφάνταστο αλλά…πταίσματα.
Το φαγητό για άλλη μια φορά ήταν πολύ καλό, τα μπιφτέκια πολύ νόστιμα και αρωματισμένα από τα διάφορα μυρωδικά, συνοδευόμενα ιδανικά από μια γιαουρτένια sauce και ψητά λαχανικά, το συκώτι πολύ σωστά μαγειρεμένο και υπέροχα μαλακό (αν και μεταξύ μας την ποιότητα μαγειρέματος στο συκώτι που είχαμε γευτεί στον Λουκάκο “Ψωμί και Αλάτι” δεν την έχει φτάσει κανένα άλλο μέχρι τώρα), το κοτόπουλο ζουμερότατο, η σαλάτα υπερβολικά υπέροχη, πλούσια, (επιλέξαμε αυτή με τα μαύρα ντοματίνια), με πολύ καλό συνδυασμό λαχανικών, υπέροχο dressing και εκπληκτικά όμορφο σερβίρισμα. Η τάρτα με μυρωδικά και χόρτα γευστικότατη και λαχταριστή αλλά ίσως παρουσίαζε το μόνο μείον σε ότι επιλέξαμε να φάμε εφόσον σερβίρεται θα έλεγα λάθος ως ένα απλό τριγωνικό κομμάτι (ενώ θα μπορούσε να ήταν κάλλιστα ένα στρογγυλό από μικρό στρογγυλό ταψάκι ή κομμένη σε ορθογώνια κομμάτια να τη γευτεί σωστά όλη η παρέα), πόσο μάλλον αν σκεφτεί κανείς στο συγκεκριμένο πιάτο και τη σχέση ποσότητας-τιμής.
Κατά τ’ άλλα η παρουσίαση των πιάτων ήταν στα πολύ συν της όλης γευστικής εμπειρίας, το μενού, σωστά μικρό σε έκταση, ακολουθεί επιλογές Ελληνικής κουζίνας, με γνώριμες γεύσεις αλλά όσο πρέπει πειραγμένες, στη πιο μοντέρνα και φροντισμένη εκδοχή τους. Η εξυπηρέτηση αυτή τη φορά, ήταν ακόμη καλύτερη από την προηγούμενη που υπήρξαν κάποιες αστοχίες στο χρόνο σερβιρίσματος, αλλά και αυτό μερικές φορές είναι ίσως τυχαίο και θέλω να ελπίζω εντελώς περιστασιακό. Να μην παραλείψω να αναφέρω ότι και η τοποθεσία του, σε μια όμορφη και ήσυχη γειτονιά του Χαλανδρίου αποτελεί ένα ακόμα συν (+) καθότι μακριά από την πολύβουη πλατεία της περιοχής μπορεί κανείς πολύ ευκολότερα και πολύ πιο άνετα να αναζητήσει την τύχη του στο parking στα γύρω δρομάκια.
Και έτσι επηρεασμένη από τα μοντέρνα πειραγμένα, σχεδόν γκουρμεδιάρικα ευπαρουσίαστα πιάτα της Μονοκατοικίας θα φτιάξουμε σήμερα ψαρονέφρι με σάλτσα μαυροδάφνης και αν σας αρέσουν οι πανεύκολες-πιο-γρήγορα-δε-γίνεται-συνταγές (του 15λεπτου) με γλυκούτσικες σάλτσες αρωματισμένες με φασκόμηλο αυτό το φαγητό είναι για σας. Για το ψαρονέφρι τα έχουμε ξαναπεί σε μια άλλη δημοφιλής συνταγή του blog μόνο που αυτή τη φορά, έτσι είπα για αλλαγή, δε θα κόψουμε το ψαρονέφρι κάθετα να το κάνουμε ροδέλες, αλλά κατά μήκος, θα το χωρίσουμε σχεδόν στη μέση (να μη φτάσει μέχρι την άλλη πλευρά), θα το χαράξουμε με μερικές διαγώνιες μαχαιριές να μας θυμίσει φιλέτο ψαριού ανοιγμένο στα δύο. Και ποιος ξέρει, ίσως κάπως έτσι να έχει πάρει το όνομά του…
Ψαρονέφρι με σάλτσα μαυροδάφνης αρωματισμένη με φασκόμηλο
Υλικά:
- 1 κομμάτι ψαρονέφρι (350-400 γρ. περίπου)
- 150 ml μαυροδάφνη
- 2 κ. σούπας ελαιόλαδο
- 2 κ. σούπας ξίδι λευκό
- 1 κ. σούπας μαύρη ζάχαρη
- 3-4 φυλλαράκια φασκόμηλο
- 1 κοφτή κ. σούπας κορν φλάουρ
Εκτέλεση:
- Κόβουμε το ψαρονέφρι στη μέση κατά μήκος, χωρίς να το κόψουμε εντελώς στα 2 και χαράσσουμε διαγώνια μερικές φορές με το μαχαίρι.
- Ζεσταίνουμε ένα σχαροτήγανο (ή ένα αντικολλητικό τηγάνι) με 1 κ. σούπας ελαιόλαδο και σοτάρουμε το ψαρονέφρι σε δυνατή φωτιά μέχρι να ροδίσει και από τις 2 πλευρές.
- Ζεσταίνουμε ένα αντικολλητικό τηγάνι με 1 κ. σούπας ελαιόλαδο και μεταφέρουμε εκεί το ψαρονέφρι (εάν έχουμε χρησιμοποιήσει το σχαροτήγανο). Σβήνουμε με το ξίδι και τη μαυροδάφνη και αφήνουμε 1 λεπτό να εξατμιστεί το αλκοόλ. Προσθέτουμε το φασκόμηλο και τη ζάχαρη και σκεπάζουμε το τηγάνι με το καπάκι. Αφήνουμε το κρέας να μαγειρευτεί σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά για 8-10 λεπτά.
- Σε ένα ποτήρι που έχουμε ρίξει λίγο κρύο νερό προσθέτουμε το κορν φλάουρ και ανακατεύουμε. Ρίχνουμε αυτό το μείγμα στο τηγάνι και αφήνουμε για 1 λεπτό μέχρι να δούμε πως η σάλτσα μας αρχίζει να πήζει ελαφρά. Σερβίρουμε με ρύζι μπασμάτι ή πουρέ πατάτας.
