Κοτόπουλο αλ οράνζ

Κοτόπουλο αλ οράνζ

GR80’s

Στην Aθήνα αυτή την περίοδο αναβιώνεται μέσα από 2 μεγάλες εκθέσεις, στην Τεχνόπολη και στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, η δεκαετία του 80. Όσοι τη ζήσαμε ειδικότερα στα παιδικά-νεανικά μας χρόνια την θυμόμαστε με περισσή νοσταλγία. Πήγα και είδα (προς το παρόν τουλάχιστον), την έκθεση στην Τεχνόπολη και ξαναθυμήθηκα, χαμογέλασα, σχεδόν συγκινήθηκα. Παιχνίδια, περιοδικά, συσκευές, συσκευασίες, ρούχα, μουσική, ιστορικά στοιχεία, όλα ήταν εκεί. Ακόμα και ένα διαμέρισμα στημένο αποκλειστικά για την έκθεση, αν και πολλά από τα αντικείμενα μου θύμιζαν ακόμα παλαιότερες εποχές.gr80s technopoligr80s playmobil

Αλλά η δεκαετία του ’80  για μένα είναι αυτά που είδα και άλλα τόσα γιατί όσο και να μεγαλώσει ο άνθρωπος οι αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία μένουν ανεξίτηλες στο χρόνο.

Θυμάμαι τόσο έντονα…

  • τα παιχνίδια στο δρόμο (κρυφτό, μήλα, κεραμιδάκια)
  • την Φρουτοπία, την Κάντυ-Κάντυ, τον Τάο-Τάο, τα Γιαπωνέζικα Παραμύθια (“Του γιού ατσίρα-τσιρα γίτσι ακαρού- Μάκαρα κάκου μάκι ντίρο ντι μπατά”) στην τηλεόραση
  • τα έξτρα ανθυγιεινά “τυρογαριδάκια extra” και τα “πιτσίνια”
  • την σκόνη που έβαζες στο στόμα και έκανε μικρές ανατινάξεις-εκρήξεις (δε θυμάμαι πως την έλεγαν)
  • την Κουκουρούκου, τη Big Babol
  • τη γρανίτα σπρώξε-γλείψε και το παγωτό πατούσα
  • τον Φωτεινούλη, την Παταπούφα, τις Γλυκοπατάτες, το συγκλονιστικό View-Master
  • να χορεύω μανιωδώς lambada οπουδήποτε, φορώντας την αντίστοιχη ανέμελη φουστίτσα
  • την πρώτη μου κασέτα με την Αλέξια “Άσπρο-Μαύρο”
  • τη “Γαλάζια Λίμνη” και το “Cocktail” σε βιντεοκασέτα (ειδικά για τις τολμηρές τους σκηνές)
  • το γκρανουλέ Caotonic που έβαζα στο γάλαgr80s mpaniogr80s jason

Για να είναι όμως ολοκληρωμένες αυτές οι εκθέσεις θα πρέπει να μιλήσουμε και για το φαγητό φυσικά! Όσον αφορά γενικά το φαγητό αλλά και την οικιακή μαγειρική, οι διαφορές με τη σύγχρονη γνώση και συνήθειες είναι σημαντικές. Το σίγουρο είναι ότι τότε κανείς δεν μιλούσε για την κινόα, το νέκταρ αγαύης, το λάδι καρύδας και την μοριακή γαστρονομία αλλά μέσα στην γενική υπερβολή της εποχής εκείνης τα πιάτα ήταν πλούσια σε σάλτσες με κρέμα γάλακτος και παχιές μπεσαμέλ. Οι νέοι, πριν καν αρχίσουν να βγαίνουν σε μπαράκια βγαίνανε ραντεβού σε φαστφουντάδικα ενώ στο σπίτι κατέφθανε με το μηχανάκι του ντελιβερά μια “pizza special” φορτωμένη με κάθε λογής αλλαντικό.πορτοκάλια κομμένα σε ροδέλες 2

Ένα φαγητό που κυκλοφορούσε σε δείπνα εκείνη την εποχή είχα ακούσει ότι ήταν η “πάπια αλ οράνζ” καθώς πολλές νοικοκυρές ανήσυχες με τη μαγειρική και το φαγητό είχανε εντρυφήσει και σε συνταγές της Γαλλικής Κουζίνας. Εγώ πάλι δεν είχε τύχει να την φάω ποτέ εκείνα τα χρόνια, ένας οικογενειακός φίλος σεφ, όμως, μας είχε δώσει την συνταγή “κοτόπουλο αλ οράνζ” που θα μπορούσες να την λες και απλώς “κοτόπουλο με πορτοκάλι”. Μια παρόμοια συνταγή υπήρχε καταγεγραμμένη αν θυμάμαι καλά και σε κάποια από τις “Βίβλους” της εποχής εκείνης και εννοώ φυσικά τα βιβλία συνταγών του Τσελεμεντέ και της Παραδείση. Δεν υπήρχε περίπτωση ωστόσο να αναφέρω το φαγητό αυτό ως “κοτόπουλο με πορτοκάλι” που ήταν από μόνο του εξάλλου αρκετά ασυνήθιστο σε σχέση με τα κλασικά που έφτιαχναν οι περισσότεροι, “κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες” ή ” κοτόπουλο κοκκινιστό”. Με έπαρση θα μπορούσες να πεις διέδιδα δεξιά και αριστερά ότι έφαγα “κοτόπουλο αλ οράνζ” κι ας πούμε ότι θα με δικαιολογούσες εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας μου.πορτοκάλια

Το κοτόπουλο αλ οράνζ είναι ένας πολύ ενδιαφέρον, διαφορετικός, ασυνήθιστος τρόπος για να φας κοτόπουλο, στέκεται πολύ καλά ακόμα και στα σύγχρονα τραπεζώματα και η πορτοκαλένια σάλτσα βάζει τις βάσεις για σχεδόν εκλεπτυσμένες καταστάσεις. Μια σάλτσα που έχει μπλέξει αρμονικά το χυμό πορτοκαλιού, το μέλι τη μουστάρδα, το ξίδι και το λικέρ Cointreau (ή Grand Marnier ή έστω σπιτικό λικέρ πορτοκάλι αν προτιμάτε, αλλά μην το παραλείψετε!)

Μη ξεχάσεις να φας και τις ψημένες ροδέλες πορτοκαλιού. Η γεύση τους θα ξεπεράσει τις προσδοκίες σου.

Κοτόπουλο αλ οράνζ

για 4 άτομα – απαιτούμενος χρόνος: 1 ½ ώρα χωρίς το χρόνο του μαριναρίσματος

Υλικά:υλικά για κοτόπουλο αλ οράνζ

  • 1 κοτόπουλο κομμένο στα 8 (σε μερίδες)
  • 150 ml λευκό κρασί
  • 4 πορτοκάλια
  • 1 κ. σούπας μουστάρδα
  • 2 κ. σούπας βούτυρο
  • 1 σφηνάκι λικέρ Cointreau (ή Grand Marnier ή λικέρ πορτοκαλιού)
  • 1 κ. σούπας ξίδι
  • 1 κ. σούπας μέλι
  • 1 κ. σούπας κοφτή κορν φλάουρ (προαιρετικά)
  • αλάτι
  • φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Εκτέλεση:

  1. Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το κοτόπουλο, περιχύνουμε με το κρασί και το αφήνουμε να μαριναριστεί για 3 ώρες τουλάχιστον.
  2. Σε ένα ταψί που να χωράει το κοτόπουλο (αλλά όχι πολύ μεγάλο), τοποθετούμε τα κομμάτια κοτόπουλο και αλατοπιπερώνουμε. Κόβουμε το βούτυρο σε μικρά κομμάτια και βάζουμε από ένα σε κάθε κομμάτι κοτόπουλο. Περιχύνουμε με τον χυμό από 2 πορτοκάλια.κοτόπουλο στο ταψί με χυμό πορτοκαλιού
  3. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στις αντιστάσεις στους 190° C για 1 ώρα και 15 λεπτά. Στα μέσα του ψησίματος γυρίζουμε τα κομμάτια του κοτόπουλου για να ροδίσουν και από την άλλη πλευρά.
  4. Κόβουμε τα άλλα 2 πορτοκάλια σε λεπτές ροδέλες, τις βάζουμε πάνω από το κοτόπουλο, τις περιχύνουμε με τη σάλτσα του φαγητού και συνεχίζουμε το ψήσιμο για 15 λεπτά ακόμη.πορτοκάλι κομμένο σε ροδέλεςροδέλες πορτοκαλιού πάνω στο κοτόπουλο
  5. Σε ένα μικρό κατσαρολάκι ρίχνουμε τη σάλτσα από το ταψί, το ξίδι, το λικέρ, το μέλι και από τη στιγμή που θα πιάσει βρασμό, συνεχίζουμε το βράσιμο για 2 λεπτά ακόμα σε μέτρια φωτιά. Εάν θέλουμε, για να δέσουμε τη σάλτσα μας, ρίχνουμε σε ένα ποτήρι λίγο κρύο νερό και το κορν φλάουρ. Ανακατεύουμε και το προσθέτουμε στο κατσαρολάκι από την αρχή με τα υπόλοιπα υλικά μας.σάλτσα πορτοκαλιού στο κατσαρολάκι
  6. Περιχύνουμε το φαγητό μας με τη σάλτσα και σερβίρουμε. Συνοδεύουμε με ρύζι της αρεσκείας μας (του ταιριάζει πολύ μπασμάτι ή μακρύκοκκο ή άγριο) ή πατάτες που τις έχουμε βάλει από την αρχή στο ταψί να ψηθούν μαζί με το κοτόπουλο. κοτόπουλο αλ ορανζ στο ταψί κοτοπουλο αλ οράνζ 1

 

Κι επειδή η νοσταλγία των 80’ς δεν τελειώνει εύκολα μπορείτε να δείτε περισσότερες προτάσεις από την ομάδα μας Blogs in the Kitchen μέσα από τις καθιερωμένες πια ομαδικές μας αναρτήσεις:

Η Αγγελική από το Cookika φτιάχνει Γκατώ
H Εύη από το The Healthy Cook φτιάχνει Ζελέ Τομάτας με Αυγά
Η Έλενα από το Elena is cooking φτιάχνει Γαρίδες Κοκτέιλ
Η Ευγενία από το Eat Yourself Greek φτιάχνει Ζελέ Καμπάρι Σαγκουίνι
Η Δώρα από το Pandora’s Kitchen φτιάχνει Κρέμα Καραμελέ
Η Ξανθή από τις Συνταγές της Ασπρούλας φτιάχνει Αυγά Γεμιστά
Η Ιωάννα από το Food Junkie φτιάχνει Βολοβάν με Μανιτάρια αλά κρεμ
Η Ελένη από το Foodie Corner φτιάχνει Αθηναϊκή Σαλάτα

Ετικέτες: , , , , , , , ,

11 σχόλια

  1. Pingback: Ζελέ Campari - σαγκουίνι - Eat Yourself Greek

  2. Pingback: Campari and sanguini jelly - Eat Yourself Greek

  3. Pingback: Κρέμα καραμελέ - PanDora's Kitchen

  4. Αγγελική

    Μα πραγματικά, οι γαλλικοί όροι μαγειρικής είχαν την τιμητική τους!!
    Όντως μούρλια φαίνεται το κοτοπουλάκι, να’ναι καλά ο φίλος σεφ που σας έδωσε την συνταγή και μας την παρουσίασες!

    1. Katerina Theologou

      Nα’ ναι καλά! Μας είχε δώσει κανά-δυο ακόμα κι εγώ χαζοχαιρόμουν όταν τα έτρωγα. Αλλά να, κάτι τέτοιοι γαλλικοί όροι κάνανε τη διαφορά πάνω στα συνηθισμένα αλλά βεβαίως καθόλου ευκαταφρόνητα μαγειρέματα της οικιακής κουζίνας.

  5. dolmadaki

    αναμνησεις ολα!!!! ειδικα τα τηλεοπτικα!
    το κοτοπουλο με πορτοκαλι μελι μουσταρδα ειναι αγαπημενο αλλα το δικο σου ειναι ολα τα λεφτα!! σημειωθηκε να δοκιμαστει στο επομενο τραπεζι!!

    1. Katerina Theologou

      dolmadaki μου σ΄ευχαριστώ για το σχόλιο! Είμαι σίγουρη ότι θα το φτιάξεις. Το δικό μου εξάλλου είναι μια παραλλαγή αυτού που εσύ ήδη φτιάχνεις! 🙂

Σχολιάστε

Your email address will not be published. Required fields are marked *