Αιτία ονομασίας
Καλοκαίρι σε ταβέρνα πριν πολλά χρόνια. Έχουμε χωριστεί σε δύο τραπέζια, σε ένα οι μεγάλοι, σε ένα άλλο τα παιδιά. Ο κατάλογος είναι ενημερωμένος με Ιταλικές μακαρονάδες: Μπολονέζ, ναπολιτάνα, πουτανέσκα… Οι ονομασίες των πιάτων μας έχουν τραβήξει την προσοχή, στο τελευταίο μάλιστα τα υπόλοιπα παιδιά της παρέας αρχίζουν να χαχανίζουν γιατί πολύ λογικά το όνομα τους φέρνει στο μυαλό μια αντίστοιχη “ελληνική”, συνώνυμη της πόρνης. Εγώ φέρνω τις αντιρρήσεις μου λέγοντας να μη βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα, “εφόσον πρόκειται για μια άλλη γλώσσα, μπορεί να σημαίνει κάτι πολύ διαφορετικό”. Τελικά, προφανέστατα είχα πέσει πολύ έξω! Πουτανέσκα σημαίνει αυτό που όλοι οι υπόλοιποι είχαν φανταστεί: Ζυμαρικά στο στυλ της πόρνης.
Την έχω φτιάξει αρκετές φορές γιατί είναι μια πολύ νόστιμη μακαρονάδα με μια σάλτσα που ξεχειλίζει από γεύση και αρώματα αλλά και λόγω του ότι είναι πολύ εύκολη να γίνει. Μέχρι να βράσουν τα μακαρόνια, είναι έτοιμη και η σάλτσα, οπότε μιλάμε για ένα σούπερ ευκολάκι! Για τη σημερινή ανάρτηση όμως με απασχολούσαν κυρίως δύο θέματα: Να βρω ποια είναι η αιτία ονομασίας της αλλά και να καταλήξω σε όσο το δυνατόν γίνεται την πιο αυθεντική συνταγή.
Η σάλτσα αυτή λέγεται πως πρωτοφτιάχτηκε σχετικά πρόσφατα, στα μέσα του 20ου αιώνα και υπάρχουν διάφορες θεωρίες γύρω από την ονομασία της. Συγκεκριμένα μετά από μπόλικη έρευνα κατέληξα στις εξής 4:
- Μία θεωρία υποστηρίζει ότι τη συγκεκριμένη μακαρονάδα την έφτιαχναν οι πόρνες μεταξύ των διαλειμμάτων τους λόγω του ότι ήταν τόσο απλή και εύκολη να γίνει, για εξοικονόμηση χρόνου λοιπόν μπορούμε να πούμε με δυό λέξεις,
- ενώ μια παραπλήσια θεωρία λέει πως την έφτιαχναν επίτηδες για να προσελκύσουν τους πελάτες τους που περνούσαν απ’ έξω, εξαιτίας των έντονων αρωμάτων που αναδίδονταν από τις κουζίνες τους.
- Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι ήταν η αγαπημένη μακαρονάδα των παντρεμένων γυναικών που θέλανε να ασχοληθούν όσο το δυνατό λιγότερο με το μαγείρεμα για να έχουν χρόνο για τους εραστές τους.
- Η τέταρτη θεωρία υποστηρίζει ότι η σάλτσα αυτή πρωτοφτιάχτηκε τη δεκαετία του ’50 από τον Sandro Petti, συνιδιοκτήτη του Rancio Fellone, ενός διάσημου Ιταλικού εστιατορίου. Η στιγμή της έμπνευσης για τον Petti ήρθε ένα βράδυ, όταν κοντά στο κλείσιμο μια παρέα πελατών επέμενε ότι πρώτα έπρεπε να φάνε γαιτί ήταν πεινασμένοι, ενώ ο Petti προηγουμένως τους είχε αρνηθεί λέγοντας ότι είναι αργά και έχει ξεμείνει από υλικά. Η απάντηση που ελαβε από τους πελάτες ήταν “Facci una puttanata qualsiasi,” που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει “φτιάξε ότι σκ***ά νομίζεις”! Όπως παρατηρείτε λοιπόν οι πελάτες χρησιμοποίησαν την λέξη puttanata που σημαίνει κάτι το “άχρηστο”. Ο Petti δεν είχε παρά μόνο 4 ντομάτες, μερικές ελιές, λίγη κάπαρη… Έτσι τους έφτιαξε μια μακαρονάδα και αργότερα συμπεριέλαβε στον κατάλογο του εστιατορίου το πιάτο: “spaghetti alla puttanesca”.
Τώρα όσον αφορά τα υλικά, για μια αυθεντική spaghetti alla puttanesca χρειαζόμαστε οπωσδήποτε ντομάτες, (φρέσκιες ή κονκασέ), σκόρδο, ελιές, κάπαρη και μαϊντανό. Και να, λέγοντας κάπαρη το έκανα το τρομερό λάθος μου, στην τελευταία πουτανέσκα που έφτιαξα και φωτογράφισα για το σημερινό ποστ συνειδητοποίησα ότι ξέχασα την κάπαρη! Είμαι σίγουρη ότι Ιταλοί και γνώστες της πουτανέσκα θα αντιδράσουν σύσσωμοι για ετούτη την παράλειψη, όμως εσείς μη κάνετε αυτό το λάθος. Η πουτανέσκα θέλει κάπαρη και μάλιστα αρκετή, γύρω στις 2 κουταλιές της σούπας, που όπως θα δείτε, τελικά την πρόσθεσα στα υλικά της συνταγής. Ένα άλλο υλικό που συναντάμε σε συνταγές της πουτανέσκα αλλά όχι σε αντίστοιχες από τη Νάπολη, είναι οι αντζούγιες. Πιστέυω ότι είναι το πιο ενδιαφέρον υλικό αυτής της μακαρονάδας. Κι αν νομίζετε ότι δε σας αρέσουν οι αντζούγιες ξανασκεφτείτε το και δώστε τους την ευκαιρία. Σε αυτήν εδώ τη συνταγή πολτοποιούνται και ενώνονται με τα υπόλοιπα υλικά της σάλτσας δίνοντας τελικά μόνο αυτή την ωραία αρμυρούτσικη γεύση τους. Όσον αφορά τα μυρωδικά η πουτανέσκα θέλει σίγουρα μαϊντανό, εάν θέλουμε λίγη ρίγανη αλλά σπανιότερα συναντάμε βασιλικό (αντί του μαϊντανού). Επίσης όχι λέμε στο κρεμμύδι αλλά και στο τυρί. Τέλος, τη σάλτσα πουτανέσκα τη σερβίρουμε ιδανικά με σπαγγέτι, πένες, βίδες ή λινγκουίνι.
Fusilli alla puttanesca
Υλικά:
- 500 γρ. βίδες
- 3 ντομάτες ώριμες (ή μια κονσέρβα κονκασέ)
- 2 σκελίδες σκόρδο
- 2 κ. σούπας κάπαρη
- 3-4 φιλετάκια αντζούγιας σε λάδι
- 10-12 ελιές μαύρες
- 1 πιπερίτσα τσίλι (προαιρετικά)
- 1/3 φλ. τσαγιού ελαιόλαδο
- 1 κ. σούπας μαϊντανό ψιλοκομμένο
- αλάτι
- φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Εκτέλεση:
- Ρίχνουμε τις βίδες σε μια μεγάλη κατσαρόλα με άφθονο αλατισμένο νερό που βράζει και μαγειρεύουμε τα ζυμαρικά για όσο χρόνο ορίζει η συσκευασία.
- Ρίχνουμε τις ντομάτες σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό. Τις αφήνουμε για 1 λεπτό και στη συνέχεια μπορούμε εύκολα να τις ξεφλουδίσουμε. Τις κόβουμε σε μικρά κυβάκια.
- Ψιλοκόβουμε το σκόρδο, τις αντζούγιες, τις ελιές και την πιπερίτσα τσίλι (εάν χρησιμοποιούμε).
- Σε ένα μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σωτάρουμε το σκόρδο με το τσίλι.
- Προσθέτουμε τις αντζούγιες συνεχίζοντας το σωτάρισμα σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά ανακατεύοντας για 1 λεπτό για να σκορπίσουν τα αρώματά τους. Προσθέτουμε τις ελιές και την κάπαρη και σωτάρουμε για 1 λεπτό ακόμα.
- Προσθέτουμε τις ντομάτες, αλάτι και πιπέρι και μαγειρεύουμε τη σάλτσα για 15-20 λεπτά μέχρι να διαλυθεί εντελώς η ντομάτα και να πήξει η σάλτσα μας.
- Στο τέλος προσθέτουμε και τον μαϊντανό.
- Μόλις οι βίδες είναι έτοιμες τις μεταφέρουμε στο τηγάνι με τη σάλτσα, ανακατεύουμε με προσοχή, μαγειρεύουμε για 1 λεπτό ακόμα να ενωθούν οι γεύσεις και σερβίρουμε!
Υπερ αγαπημένη σάλτσα! Και η κάπαρη υπέροχη!
Για το όνομα τι να πω, έχει την πλάκα του! Δεν ήξερα όλες αυτές τις θεωρίες 🙂
Ευχές για μια όμορφη Κυριακή!!!!!
Όσον αφορά τις θεωρίες δεν ξέρω πια, ποια να έχει ίσως τη μεγαλύτερη βαρύτητα!
Η κάπαρη αναμφισβήτητα υπέροχη, αλλά όπως είδες τόλμησα σε μια τέτοια σάλτσα και την ξέχασα!!
Επίσης, να έχεις μια πολύ όμορφη μέρα!
Pingback: Μακαρονάδα Αματριτσιάνα | delightful area